‘Via mijn objecten wil ik de mens opnieuw verbinding laten maken met de natuur’
Voor deze tweede gezamenlijke expositie heeft Loes Schepens zich ondergedompeld in de tuin en de bossen rondom Paleis Soestdijk. In het voor publiek afgesloten bos gaat de natuur meer zijn eigen gang dan in het tuingedeelte. Lange wandelingen in het bos waarin ze eindeloos met haar voeten door een dik bladerdek kon struinen verrasten haar met een scala aan nieuwe zintuiglijke ervaringen. Daar dienden dieren zich aan, zoals een hert, een slang, vogels en insecten, maar ook de flora liet zich zien met verrassende kleuren, vormen en sferen. Serene sierlijke bewegende grassen in het licht wisselden zich af met meer donkere en dreigende varens en karakteristieke oude bomen. De meedogenloze stilte gaf naast verborgen geluiden ook geuren vrij en gaven de kunstenaar veel impact. De diverse poelen en waterpartijen brachten een geheel eigen verstilling die het landschappelijke en historische aspect van dit landgoed weer benadrukten.
Door langer in een natuurgebied te verblijven en onszelf te bevragen gaan we weer terug naar een oer-gevoel en worden we als mens weer onderdeel van de natuur. De werken van Loes, die onder andere gemaakt zijn van zaden en planten, zoals vingerhoedskruid en rododendron, uit de paleisomgeving gaan over het inzicht van verbondenheid met de natuur, ook al is die gecultiveerd. Zij ziet de verbinding met onze natuur als een ontbrekende schakel in het mens-zijn van nu in een steeds verhardende en ongrijpbare wereld.
