Via haar objecten wil Schepens de mens opnieuw verbinding laten maken met de natuur
Voor deze tweede gezamenlijke expositie heeft Loes Schepens zich ondergedompeld in de tuin en de bossen van Paleis Soestdijk. In het voor publiek afgesloten bos gaat de natuur meer zijn eigen gang dan in het tuingedeelte en dat gaf de kunstenaar bijzondere ervaringen. Door met de voeten over een dik bladerdek en eindeloos door het bos te struinen is er meer te zien, te horen en te ruiken, en ook allerlei dieren dienen zich aan. Een hert, een slang, de vogels en de muggen, maar ook de flora laat zich dan zien met verrassende atmosferen. Serene lieflijke sferen wisselen zich af door meer donkere en een dreigende sfeer. Maar vooral de stilte die we als mensen bijna niet meer kennen, bracht veel impact en versterkte de band met de omgeving en vestigde de aandacht op de normaal ongeziene onderdelen.
Zaden uit verschillende grassoorten in de lichte open delen in het bos zijn verzameld, net als het opkomende vingerhoedskruid tussen de stammen en de lichtgekleurde bladeren van een oude lindeboom. De kleurrijke rododendronbloemen spetterden kortstondig uit hun kelk. De diverse poelen en waterpartijen brachten een geheel eigen dynamiek met drijvende planten. Door de tuin en de bijbehorende koninklijke geschiedenis te ontrafelen zijn de ideeën voor nieuwe werken als vanzelf ontstaan.
